Ik doe gymnasium, en overal en altijd worden wij gymnasiasten als te slim omschreven. Toch zit de helft van de klas me nog stoned aan te kijken als ik niet ontken op iemand verliefd te zijn, maar dit juist luidkeels bevestig, of als ik roep dat ik naar een leraar ga omdat ik word gepest, wanneer iemand me duwt. Naar mijn gevoel druipt het sarcasme letterlijk van mijn stem af, en roep ik alles veel te overdreven. Maar nog steeds voelen sommige van mijn vrienden zich beledigd als ik ze zeg dat ze ergens echt niets van bakken, en kijken sommige mensen echt verdrietig wanneer ik zeg dat ze er niet uit zien. Als ik ze dan rustig probeer uit te leggen dat ik het niet meen, en dat ik het sarcastisch bedoel, dan roepen ze dat dat heel irritant is, en dat ik ermee op moet houden omdat ze nooit door hebben of ik iets nou serieus of niet serieus bedoel. En daar kan ik me dan weer dood aan ergeren. Dan heb ik het idee een heel andere taal te spreken, eentje die helemaal niemand begrijpt, maar die mijn moeder altijd spreekt, en die ze me zo een beetje heeft geleerd.
Vroeger reageerde ik nogal agressief wanneer mensen me uitscholden of me op een andere manier boos maakten, waardoor dat juist erger werd. Maar tegenwoordig heeft niemand nog zin om Rae uit te schelden, omdat Rae zichzelf ook vind stinken (hij bekent immers 6 weken niet gedoucht te hebben.) en alleen maar braaf knikt als je hem nerd noemt. (En beleefd sorry zegt, hij moet er nu echt vandoor om zijn Latijn te gaan leren.)
Ik vind mezelf trouwens echt geen sarcast, ja, mijn humor is nogal droog, en de meeste mensen begrijpen er weinig van, en ja, ik heb ook (bijna) altijd een antwoord terug, maar dat wil nog niet zeggen dat ik een sarcast ben. Pure zelfverdediging.
En hebben jullie ook zo'n hekel aan sarcasme, of zijn jullie juist mensen die ervan beschuldigt worden?
Grts,
Rae
Zoo herkenbaar... (Ik ben een van de mensen die ervan beschuldigd word.) Thanks voor de reactie op mijn blog trouwens. ;)
BeantwoordenVerwijderenNou, ik heb er geen hekel aan, in mijn klas zitten genoeg sarcasmisten :)
BeantwoordenVerwijderenIk ben dus een enorme sarcast, moet wel, mijn beste vriendin begroet me meestal met: 'Wat zie jij er dood uit!' Dan moet ik natuurlijk wel wat terug zeggen. Dat wordt meestal iets als:'Ja ik ben een dagje zombie geweest, heel interessant!' I love sarcasme!
BeantwoordenVerwijderenIk heb er een hekel aan, ik weet nooit wanneer jij, of iemand anders iets nou serieus meent of niet, dood irritant. :S #Henrike "Ben een dagje zombie geweest" LoL.
BeantwoordenVerwijderenIk leef sarcasme. Levert rare situaties op, vooral in het begin. Ik had het bij een meisje (met wie ik nu bevriend ben) op een gegeven moment zo bont gemaakt dat ze me niet meer geloofde als ik iets serieus zei.
BeantwoordenVerwijderenEn als mensen het niet snappen, moet ik meestal niet lachen. Dat vergroot voor mij het plezier juist.
Leuke blog heb je trouwens :) (dit is niet sarcastisch bedoeld)
Oh, ik heb er geen hekel aan, hoor. Meestal kan ik er juist heel erg om lachen..
BeantwoordenVerwijderen