Dikke druppels spatten uit een op het asfalt pleintje, Renni, Mees, Philippe en ik gooiden de bal naar elkaar over, probeerden te scoren op de basket waar het net al lang geleden van is verdwenen. Op het moment dat Philippe een mooie punt maakte werd onze aandacht echter getrokken door een voorbij lopend stelletje.
Hij had zijn arm nonchalant om de middel van het bloedmooie (maar neppe) meisje. Zijn spijkerbroek was door kundige en goed betaalde handen verminkt, er bungelde een merk uit dat ons vertelde van een bedrag dat wij geen van allen ooit op zak gehad hebben. Zijn ogen gingen schuil achter een dure eveneens merk zonnebril, maar toch zagen we allemaal de gepijnigde, vertrokken blik op zijn gezicht. We herkenden hem allemaal meteen: Zijn kapsel (waar Justin Bieber nog een voorbeeld aan kan hebben.) was niet bestand tegen het gratis mineraal water dat God ons schonk. Mees spuugde op de grond. 'Loser!' Riep hij de jongen na, maar deze keurde ons geen blik van zijn blauwe ogen waardig, we waren immers ver, ver beneden zijn stand.
Iets stak me, en om één of andere reden moest ik denken aan de twee laden die diens doen als mijn kledingkast. De overheersende kleur zwart (een wens om niet op te vallen) en het enige wat nog niet afgedragen is de gloednieuwe sportkleding die ik voor volgend schooljaar gekocht heb. Ik bedacht me hoe heerlijk het moest zijn om je dure broeken keurend te bekijken en uitgebreid de keuze had van wat het beste bij de zachte stof van je blouse paste. Droomde opeens van het gewicht van een Iphone, of blackberrie in mijn hand, en probeerde me voor te stellen hoe het moest zijn als het gezicht dat me aankeek in de spiegel de perfecte lijnen van een reclame had. Geld heb ik nooit gehad, knap ben ik nooit geweest.
Mijn ogen dwaalden naar Renni, Philippe en Mees, ik dacht aan Arthur, Lucy, mijn moeder, Jimmy, Gabriëlle, Jane, Jip, Sem, Esther... Ik herinnerde me Lammetjes brutale blik, en grijnsde. Ving de bal die Mees me toegooide en onder Renni's gekreun scoorde ik m'n eerste punt. Lekker puh, mister handsome.
Even eerlijk: Op wie of wat ben jij jaloers?
Grts,
Rae.
Hmm, ik ben niet zo'n iemand die snel jaloers word op dingen. Maar soms, als iemand iets heel goed kan, sport of een instrument bespelen, zou ik dat ook wel willen :P
BeantwoordenVerwijderenJe hebt me genoemd je hebt me genoemd je hebt me genoemd! (Tenminste, bedoel je mij?) Ik zal heeel veel reclame voor je maken!
BeantwoordenVerwijderenIk ben jaloers op mensen die goed kunnen schrijven, of pianospelen, of skaten...
In mijn klas op de middelbare school had je twee groepjes: die met dure kleren en dingen en de mensen die het niet hadden. Als je dus geen kleding van zo'n duur merk had, dan hoorde je niet bij dat groepje. Heel erg oppervlakkig vind ik dat. Maar aan de andere kant zou ik het niet erg vinden om van die kleding te hebben ;), ik zou er andere mensen alleen niet op beoordelen.
BeantwoordenVerwijderenWaar ik jaloers op ben?
BeantwoordenVerwijderenDat je zulke leuke blogs maakt (:
Ik ben eigenlijk niet snel jaloers...
BeantwoordenVerwijderen