Rae als dichter.

Hoewel ik officieel vakantie heb moet ik voor Nederlands een collage maken over poëzie, met minimaal 1 zelfgeschreven gedicht. Het telt mee als een proefwerk, laat nou net het feit zijn dat ik slechts voor sinterklaas gedichten schrijf. Toch ben ik in mijn pen, of liever, toetsenbord gekropen, en over het resultaat zeer zeker niet ontevreden:

Onzichtbaar.
In zijn groene ogen weerspiegelden
de koplampen van auto's en kronkelden
de schaduwen van achterafsteegjes,
duisternis, angsten. 

Zijn hart was zwaar van het 
rondzwerven, het verlangen naar
warmte, een handjevol lieve
woorden. 


Maar ze trokken aan hem voorbij,
 zagen hem niet. Hij was immers 
slechts een straatkat. 


Grts,

Rae.